Psikologji

Mëso të falësh edhe ata që nuk të kërkojnë falje

E vërteta është se falja është një gjë vërtet e komplikuar dhe ne nuk arrijmë gjithmonë t’ua hapim zemrën atyre që na e kanë copëtuar, pa ndjerë faj.

Dhe fakti i të menduarit të faljes si një lloj çlirimi nga hidhërimi dhe vuajtja mund të duket i zakonshëm, por në të vërtetë është. Sepse nuk gënjejnë kur na thonë se falja e të tjerëve është mbi të gjitha një akt dashurie ndaj vetes.

Sepse nëse është e vërtetë që hakmarrja mund të japë kënaqësi për një çast, është po aq e vërtetë që falja na çliron nga të gjitha ato mendime negative dhe të ndyra, duke u kthyer për të na bërë të ndjehemi të qetë. Për shkak se lumturia, për më tepër, kalon edhe nëpër një gjendje paqeje që mund ta arrijmë vetëm nëse çlirohemi nga dhimbja.

Një burg, ai i ndjenjave negative, që na bën të ndjehemi të bllokuar në të kaluarën dhe që nuk na lejon të ecim përpara. Dhe pavarësisht sa të drejta na duken ato emocione të zemëruara ndaj atyre që na lëndojnë pa u shqetësuar as për dëmin që lanë gjatë rrugës: nëse vazhdojmë të qëndrojmë në atë të kaluar, kurrë nuk do të jemi të lirë.

Të mësosh të falësh është një gjest i dashurisë që ia kemi borxh vetes, edhe kur personi që na ka lënduar nuk dëshiron të kërkojë falje. Një e vërtetë, kjo, e cila mund të gëltitet me vështirësi, por që edhe një herë mund të kapërcehet vetëm duke lënë të shkojë atë që ka qenë.

Meqenëse ka njerëz që nuk kanë guxim të përballen me gabimet e tyre, ata nuk dinë të mësojnë nga gabimet e tyre dhe duke bërë kështu, ata kurrë nuk arrijnë vetëdijen e plotë se kush janë dhe se si mund të përmirësohen. Por ky nuk mund të jetë problemi ynë, ne nuk kemi faj për qëndrimet e pamatura dhe të rrezikshme të të tjerëve.

Por është përgjegjësia jonë të kujdesemi për ndjenjat që na përkasin ne dhe atë zemër të copëtuar nga dikush tjetër.

Ne gjithmonë do të takojmë, në jetë, njerëz që nuk janë në gjendje të kuptojnë se çfarë ndiejmë dhe ndjeshmërinë që na karakterizon. Njerëz egoistë dhe shkatërrues të cilët, të vetëdijshëm ose jo, për përfitimet e tyre personale janë të gatshëm të ofendojnë, zhgënjejnë dhe shkelin dashurinë që u kemi dhënë.

Por kjo nuk mund dhe nuk duhet të na ndalojë që të duam përsëri, t’u japim një mundësi atyre njerëzve që mezi presin të hyjnë në jetën tonë për ta bërë atë më të bukur. Sigurisht, vuajtjet e së kaluarës nuk do të na bëjnë të imunizuar nga zhgënjimet në të ardhmen, por do të na bëjnë më të fortë dhe të vetëdijshëm se përgjegjësia për atë që ndiejmë është vetëm e jona.

Pra, le t’i falim ato gabime, le t’u japim falje edhe atyre që nuk kërkojnë falje. Vetëm në këtë mënyrë ne mund t’i japim vetes një shans tjetër për t’u kthyer në të lumtur. / meb.al

Leave a Reply

Back to top button