Psikologji

Sepse jeta, nëse di ta dëgjosh, do të ta tregojë vetë rrugën

Do të vijë një ditë kur do të jetë e pamundur të injorojmë sinjalet që universi na dërgon, sepse ajo që ne nuk kuptojmë, do të vihet para syve tanë. Ndonjëherë brutalisht dhe troç, herë të tjera në një mënyrë të pakuptueshme. Do të ndodhë kur të vijë koha për të ndryshuar.

Jeta na flet në çdo mënyrë të mundshme dhe për ta kuptuar këtë është e mjaftueshme për ne të shohim se si ndodh në jetën e përditshme ndryshimi i humorit tonë, qoftë edhe vetëm përkohësisht. Momenti në të cilin ndjehemi të pushtuar nga ndjenja të panjohura duhet të na bëjë të kuptojmë se këto janë sinjale.

Pavarësisht nëse besoni në fat apo jo, ka raste në jetë kur vërtet duhet të ndryshoni. Ne fakt e dimë, por pretendojmë sikur asgjë nuk po ndodh, për shkak se ndjehemi më rehat kështu. Ne i themi njëri-tjetrit gënjeshtra të ëmbla në mënyrë që të mos hapim sytë dhe të përballemi me realitetin, ne i mbulojmë veshët me duar, në mënyrë që të mos dëgjojmë të vërtetën.

Sepse kemi bërë zgjedhje të gabuara, por të pranosh gabimet ndonjëherë është më e rëndë se çdo gur mbi trup. Sepse kemi frikë të largohemi nga zona jonë e rehatisë dhe t’i themi lamtumirë asaj jete, e cila, në fund të fundit, është e përbërë nga zakone të vogla, nga të cilat nuk duam të heqim dorë.

Atëherë, po të gjitha ato synime që duhen arritur? Dhe ëndrrat për t’u realizuar? A jemi vërtet të lumtur? Ne ndalojmë së bëri pyetje vetes, sepse kemi frikë të dimë përgjigjet. Dhe kështu ne injorojmë sinjalet dhe gjithçka që Universi përpiqet të na tregojë, ne mbyllim sytë drejt asaj bote të padukshme që po na flet.

Pastaj vjen momenti kur ndodhin gjëra që e trazojnë jetën tonë, dhe të gjitha planet që kemi pasur për të, në planin afatmesëm dhe afatgjatë. Sepse guximin që nuk e kishim ne, për të ndryshuar aë që nuk duam, e gjejmë përpara situatave më komplekse dhe të dhimbshme. Dhe e gjithë kjo na bën të ndiejmë shumë zemërim, por në të njëjtën kohë shumë forcë, të reagojmë, të fillojmë përsëri.

Por pastaj vjen momenti kur ne ndalemi së fajësuari jetën dhe të kuptojmë veprimet e saj, kuptimin e saj më të pastër, mbase përpara një muzgu ose një qiell të ndritshëm. Sepse është në atë moment që ne e kuptojmë që Universi gjithmonë na ka folur dhe vetëm duke e dëgjuar atë do të gjejmë rrugën e duhur. / meb.al

Leave a Reply

Back to top button