Psikologji

Shtëpi e ëmbla shtëpi, një vend i shenjtë për të rizbuluar vlerën e gjërave

Ka nga ata që enden larg për të kërkuar atë vend ku më në fund mund të ndihen të qetë me veten e tyre, ka nga ata që kanë ndaluar së udhëtuari dhe e kanë gjetur atë brenda vetes, ka nga ata që, nga ana tjetër, arrijnë të ndihen në shtëpi vetëm në atë dimension të brendshëm të ndërtuar me dashuri dhe përkushtim.
Sepse nëse është e vërtetë që ne kurrë nuk duhet t’i lidhim zemrat tona në ndonjë vend dhe ta kërkojmë lumturinë vetëm brenda vetes sonë, është po aq e vërtetë që shtëpia konkretisht mund të shndërrohet në strehën tonë të sigurt. Dhe kjo mësohet nga tradita e lashtë orientale, e njëjta që e sheh shtëpinë si një vend të shenjtë, një vend në të cilin mund të rimarrim forcën dhe energjinë, e njëjta ku mund të rigjenerojmë shpirtin tonë dhe të gjejmë atë dimension intim që ne e humbasim në furinë e të përditshmes.
Pra, gjithçka që duhet të bëjmë është ta transformojmë atë vend ku mbahen objektet tona, historitë dhe kujtimet tona dhe ta lartësojmë e ybukurojmë, në mënyrë që ta bëjmë qëndrimin në shtëpi edhe më të këndshëm. Dhe nuk ka rëndësi se çfarë madhësie dhe hapësire duhet të keni, ajo që ka rëndësi është të krijoni një mjedis emocional që mund të flasë drejtpërdrejt në zemrën tuaj.
Transformimi i shtëpisë në një tempull do të thotë gjithashtu krijim i një hapësire shtëpie shëruese brenda së cilës të pasqyrojmë të gjitha ndjenjat dhe emocionet tona në lidhje me sferën intime. Ne mund ta bëjmë tani sepse jemi në një vend të mbrojtur dhe të shenjtë, një territor plot energji pozitive dhe të qetë.
Ne mund të lexojmë dhe këndojmë, mund të meditojmë, t’i kushtojmë kohë ekskluzivisht vetes, por gjithashtu mund ta ndajmë atë hapësirë ​​me njerëzit që duam duke marrë, për shembull, traditën e të qenit në tryezë me familjen.
Dhe nuk është aq e komplikuar të krijosh një hapësirë ​​të shpirtit në të cilën të ndihesh i përkujdesur dhe i mbështetu. Thjesht sillni një prekje të natyrës brenda hapësirave të brendshme dhe caktoni, madje edhe hapësira të vogla, për mirëqenien, meditimin dhe shprehjen e vetvetes. Kështu, shtëpia bëhet tempull.
Një vend që përbëhet nga fjalë, ëndrra dhe shpresa, qëllime dhe vepra të mira, nga një atmosferë aq qetësuese sa na bën të harrojmë gjithçka që ndodh jashtë, përpara objekteve dhe aksesorëve të mobilimit. Së pari lule dhe bimë të freskëta në cepat e shtëpisë, pastaj temjani për të pastruar dhe rimbushur dhomat dhe për t’i mbushur ato me energji pozitive.
Pastaj, ne zgjedhim një cep relaksimi në të cilin të meditojmë, lexojmë ose përkushtohemi asaj që duam të bëjmë, ulur në tokë, mes qilimave të endur, batanijave të ngrohta dhe jastëkëve të butë, ne gjejmë qetësinë mendore që po kërkonim brenda asaj që është bërë shenjtërorja jonë.

Back to top button