Sipas një studimi të kryer nga Ruth Feldman i Universitetit Bar-Ilan (Izrael), ku 65 burra dhe gra iu nënshtruan elektroencefalogografisë duke parë fotot e fëmijëve të panjohur, ata që sapo ishin dashuruar (burrë / grua) treguan një aktivizim më të madh të zonave cerebrale të përfshira në përkatësinë prindërore, në krahasim me ata që ishin single.
“Nga kohët e lashta të njerëzimit, burrat dhe gratë duhet të duhet të përpiqeshin për mbijetesën e fëmijëve të tyre”, thotë Paola Di Nicola, profesoreshë e politikave sociale në Universitetin e Veronës. Prandaj duhet të flasim për instinktin prindëror, të vlefshëm për të dy gjinitë. Por me kalimin e kohës, shoqëritë njerëzore kanë krijuar role: “Kështu, fëmijët janë bërë një çështje femërore dhe përmendja e “instinktit të nënës” ka shërbyer për ta bërë këtë specializim, burim diskriminimi midis gjinive, që është përjetuar si natyrore dhe prandaj e padiskutueshme”. / Bota.al
