Dy impiante të reja të ruajtjes së ajrit të kompresuar, do të rivalizojnë së shpejti objektet më të mëdha jo-hidroelektrike në botë, dhe që mund të prodhojë deri në 10 gigavat orë energji. Por çfarë është saktësisht ruajtja e përparuar e energjisë së ajrit të kompresuar (A-CAES), dhe pse kjo metodë është gati të bëhet gjithnjë e më shumë popullore në të ardhmen?
Ajri i kompresuar, është pjesë e një lloji gjithnjë e më të njohur të ruajtjes së energjisë:ai përdoret tek bateritë që stabilizojnë rrjetin. Ashtu si “ferma e baterive” të Elon Musk në Australi dhe objektet e tjera të ruajtjes së energjisë të tepërt, synimi i një impianti të tillë është të marrë energji shtesë nga koha e tepricës, dhe ta kthejë atë në rrjet gjatë përdorimit të pikut.
Ja se si funksionon teknologjia A-CAES:Energjia shtesë nga rrjeti vë në lëvizje një kompresor ajri, dhe ajri i kompresuar ruhet në impiant. Më vonë, kur nevojitet energji, ajri i kompresuar drejton një turbinë që gjeneron energji. Po ashtu impianti e ruan nxehtësinë nga ajri për të ndihmuar në zbutjen e procesit të turbinës më vonë.
Ndërsa efikasiteti i sistemeve të ngjashme, luhatet nga rreth 40 deri në 50 për qind, sistemi i ri i prodhuar nga “Hydrostor”, një kompani lider në nivel global në ndërtimin e ‘magazinave’hidroelektrike, thuhet se ka një efikasitet në masën 60 për qind.
Sipas projektit “Hydostor”, do ta ruajë ajrin e kompresuar në një rezervuar që është pjesërisht i mbushur me ujë për të balancuar presionin. I gjithë sistemi do të mbajë deri në 12 orë energji për rrjetet ku janë planifikuar të ndërtohen dy centralet. (Fabrika e parë do të ndërtohet në Rozmond, Kaliforni, ndërsa vendndodhja e dytë mbetet ende të përcaktohet.)
Po pse degëzohet nga hidrogjeni tek ajri të kompresuar? Ndërsa ruajtja në impiantet me hidrogjen, përbën një pjesë e madhe të infrastrukturës energjitike, ruajtja e sasive masive të ujit kërkon një infrastrukturë për të cilin “Hydrostor” thotë se harxhon shumë energji.
“Neë Atlas” shpjegon:“Hidrocentralet me hidrogjen të kompresuar përbëjnë rreth 95 për qind të depozitave të energjisë së rrjetit në botë, dhe impiante të tilla kanë qenë në punë që nga vitet 1980. Problemi është se për të ndërtuar një hidrocentral të tillë, nevojitet një lloj lokacioni specifik dhe një sasi marramendëse betoni, që funksionon kundër qëllimit për të arritur zero emetime në atmosferë.
Ndërkohë, mega-bateritë më të mëdha të ndërtuara deri më tani janë vetëm në intervalin 200 MË/MWh, megjithëse janë planifikuar instalime më të mëdha se 1 GW. “Recharge” raporton se kompanitë kanë ndërtuar objekte më të vogla ekzistuese CAES mbi kripore. Ndërkohë, “Hydrostor” do të gërmojë kripore të reja për t’i përdorur për objektet e tij më të mëdha në Kaliforni, ashtu si inxhinierët po ndërtojnë shpella të mëdha kripe në Utah për të ruajtur hidrogjenin.
I pari nga dy impiantet e “Hydrostor” do të nisë nga puna në vitin 2026, dhe kompania thotë se sistemi i tij do të zgjasë për rreth 50 vjet, duke e bërë atë shumë më jetëgjatë se pothuajse çdo depozitë energjetike e llojit të saj.
E ardhmja e afërt e energjisë, ka të ngjarë të përbëhet nga një duzinë zgjidhjesh të ndryshme,që janë që të gjitha të përshtatshme për mjedise dhe situata të ndryshme, ndaj shtimi i ajrit të kompresuar në këtë proces është shumë logjik. / Popular Mechanics – Bota.al
