Nga David Randall*

Jam mjaft i sigurtë se jam përgjegjës për korrigjimin më të vonshëm në historinë e gazetarisë. Ka ndodhur në kohën kur punoja tek “The Observer”, gazeta më e vjetër e të djelës në botë. Disa vjet më parë qemë duke kremtuar 200- vjetorin, dhe ndërsa po bëja një një kërkim mbi fillesat e gazetës, vura re se në vitin 1791, numri i parë, data e vdekjes së Moxartit ishte shkuar gabim.

Kështu, 200 vjet më vonë, e korrigjuam dhe i shprehën ndjesën tonë familjes së Moxartit për çdo shqetësim të shkaktuar nga ky gabim. Kuptova se me atë pedantizëm të tepruar, isha duke u tallur me problemin psikologjik të çdo gazete, që s’mund të pranojë se ka gabuar. Kjo me ka habitur gjithmonë. Përse mjetet e informimit refuzojnë të korrigjojnë gabimet e tyre?

Pse gazetat, uebsajtet informative në internet dhe revistat janë kaq hezituese të pranojnë…