Tendenca mes shumë politikanëve, edhe në Francë, është që të akuzohet Europa për dobësitë e veta. Eshtë një lehtësi ndaj të cilës duhet të rezistojmë. Pasojat mund të jenë shkatërrimtare. Sa herë që Europa është ndarë dhe shpërbërë, kemi patur luftëra. Në vitin 1910, pastaj në vitet Tridhjetë. Brezi që jetoi konfliktet nuk është më. Dhe kush është në politikë sot, nuk ka të njëjtin vetëdijësim për risqet

“Mund të jetë fillimi i fundit të Europës”. Kur Zhak Atali ishte këshilltar në Elize, i presidentit francez Fransua Miteran, në vitet tetëdhjetë, ka ndjekur nga afër vështirësitë e çuarjes përpara të Projektit të Europës, duke u përballur edhe me rezistencën e britanikëve. Që në atë kohë, Theçeri kërkonte një rishikim të kontributeve të anglezëve për BE-në, duke u përplasur edhe me qeverinë e Parisit. “Ishte një marrëdhënie e vështirë, e mundimshme – kujton Atali – por diskutonim mbi projekte të vërtetë, të fortë: pikërisht ajo që ka munguar në vitet e fundit”. Intelektuali francez nuk është mes atyre që mendojnë se lamtumira e Londrës do të lehtësojë një proces integrimi. “Deri në fund isha i bindur se kishim nevojë për Britaninë e Madhe, por nuk mund të vendosim ne, në vend të popullit britanik. Brexit, sipas meje është një vetëvrasje dhe …