Vijon specialia e Der Spiegel për terroristët që tronditën Parisin dhe mbarë botën

Në librin e tij “Intifada franceze”, historiani Endrju Hysej i cilëson burgjet si “motorët e radikalizmit islamik në Francë”. Dhe kjo – argumenton ai – nuk është thjesht rezultat i mungesës së fondeve, por një pasojë e drejtpërdrejtë e politikës sociale franceze, e cila ndërsa i thur elozhe idealit të barazisë, në një mënyrë thuajse fondamentaliste, nuk e toleron diversitetin

PJESA E TRETE
Por në vend se të ishte shpëtimi i tij, burgu u bë pika e dytë e kthesës në jetën e Sherifit, pasi atje ai u bë edhe më shumë radikal. Në “Fleury-Mérogis’, burgu më i madh në Evropë, një fortesë e tmerrshme dhe afro 4 mijë të dënuar, ai iu bashkua një grupi salafistësh, të udhëhequr nga një person që e quante veten “Abu Hamza”.
Emri i tij i vërtetë ishte Xhemal Begal, franko-algjerian dhe ithtar i ish-liderit të Al-Kaedës Osama Bin Laden. Begal, ishte dënuar me 10 vite burg për planifikimin e një sulmi mbi ambasadën amerikane në Paris në vitin 2001. Pas Benzhetusë, Begal ishte një tjetër figurë kyçe në rrugën e Sherif Kouachisë për t’u bërë terrorist.

Kliko per ta shfletuar te plote online

[real3dflipbook id=”14″]

Pjesa e Pare: Terrori që erdhi prej periferisë

Pjesa e Dyte: Terroristët e parkut dhe dilemat e Sherif Kuashisë