I dedikohet kjo poezi atyre që nuk buzëqeshin më, atyre që përditë ndjehen të dobët dhe nuk arrijnë të ecin përpara, të kapërcejnë pengesat.
Merr një buzëqeshje,
dhuroja atyre që nuk e kanë patur asnjëherë.
Merr një rreze dielli,
dhe bëje të fluturojë atje ku mbretëron nata.
Zbulo një burim,
bëj të lahen ata që jetojnë në baltë.
Merr një lot
vendose në syrin e atyre që nuk kanë qarë kurrë.
Merr kurajën
dhe vendose në shpirtin e kujt nuk di të luftojë
Zbulo jetën,
rrëfeja atyre që nuk dinë ta kuptojnë
Merr shpresën,
dhe jeto në dritën e saj
Merr bollëkun,
dhe dhuroja kujt nuk di të dhurojë
Zbulo dashurinë,
dhe bëja të njohur botës.
MAHATMA GANDHI
