Në vendin tonë
kudo valojnë
flamujt e një melankolie
të trishtueshme…
…dhe askush s’mund te thotë
se këtu rron
një popull që ndërton
diçka të re.
Aty-këtu në hijet
e flamujve
mund të shifet
një mund, një përpjekje
e madhe përmbi vdekje
për të pjellë diçka të madhe,
për të qitë në dritë një xhind!
Por, (o ironi)
nga ajo përpjekje lind
vetëm një mi.
Dhe kështu kjo komedi
na plas diellin e gazit,
na prej marazit
pëlcasim.
Në prakun e çdo banese
ku ka ndonj shenj jetese
valon nga një flamur
melankolie të trishtueshme.
