Edward Lewis: Vetëm pak njerëz më habisin.
Vivian Ward: Epo ti je me fat. Pjesa më e madhe e tyre mua më shastisin fare.
Edward Lewis: Reagimi i njerëzve ndaj operës, herën e parë që e shohin, është shumë dramatik. Ata ose e duan, ose e urrejnë. Nëse e duan, do ta duan gjithmonë. Nëse nuk e bëjnë këtë, ata mund të mësojnë ta vlerësojnë, por opera kurrë nuk do të bëhet pjesë e shpirtit të tyre.
Vivian Ward: Unë dua përrallën.
Edward Lewis: Cili është emri juaj?
Vivian ward: Cili doni ju që të jetë?
Vivian ward: Je me vonesë.
Edward Lewis: Je mahnitëse.
Vivian ward: Je i falur.
Vivian ward: Se mos harroj të ta them më vonë, kaloba një natë të mrekullueshme sonte.
Bridget: Tani, jam e sigurt që do të gjej diçka këtu, që xhaxhait tënd do i pëlqejë shumë.
Vivian: Bridg? Ai nuk është vërtetë xhaxhai im.
Bridget: Nuk është asnjëherë, e dashur.
Zonja e moshuar në opera: Të pëlqeu opera, e dashur?
Vivian: Ishte kaq e bukur, pothuaj e bëra në brekë.
Edward: Ajo tha që i pëlqeu më shumë se sa Piratët e Penzances.
Edward: Unë nuk të kam trajtuar asnjëherë si prostitutë.
Vivian: Sapo e bëre.
Edward Lewis: Atëherë, çfarë ndodh pasi ai ngjitet lart dhe e shpëton atë?
Vivian: Edhe ajo e shpëton atë mbrapsht.
Njeriu i lumtur: Mirësevini në Hollywood! Cila është ëndrra juaj? Të gjithë vijnë këtu; ky është Hollywoodi, vendi i ëndrrave. Disa ëndrra realizohen, disa jo; por vazhdoni të ëndërroni – ky është Hollywoodi. Gjithmonë ëndërroni, vazhdoni të ëndërroni. / Bota.al
