Si në çdo poezi tjetër nga e madhja Nënë Tereza, edhe në poezinë “Jep çka ke më të mirë”, ajo ka nxjerrë në pah plot “probleme” të individit dhe shoqërisë, por që ndonjëherë duhen kapërcyer e duhet ecur përpara me parimet që ke. Sado të lëkunden besimet e tua prej mendimeve të shoqërisë, nëse ato i mendon si të duhura, zbatoji dhe mos ki asnjë dyshim.
Jep çka ke më të mirë
Njeriu është i paarsyeshëm, i palogjikshëm, egoist
nuk ka rëndësi, duaje.
Po bëre mirë, do të të veshin qëllime dytësore egoiste
s’ka rëndësi, bëj mirë.
Po realizove objektivat e tua, do të gjesh miq të rremë dhe armiq të vërtetë
s’ka rëndësi, realizoji.
E mira që bën do të harrohet nesër
s’ka rëndësi, bëj mirë.
Ndershmëria dhe sinqeriteti të bëjnë të lëndueshëm
s’ka rëndësi, ji i sinqertë dhe i ndershëm.
Ajo që për vite ke ndërtuar mund në një çast të prishet
s’ka rëndësi, ndërto.
Nëse ndihmon njerëzit, do të lodhesh
s’ka rëndësi, ndihmoji.
Jepi botës çka ke më të mirë, e do të zënë me shqelma
s’ka rëndësi, jep… çka ke më të mirë.
