Ashtu si të gjitha shoqëritë e lashta, romakët kishin një histori heroike themelimi. Megjithatë, ajo që i bëri romakëve të ndryshëm është se ata krijuan dy mite të veçanta të krijimit për veten e tyre.
Në mitin e parë u pretendua se ata ishin pasardhës të refugjatit nga oborri mbretëror trojan, Enea (biri i perëndeshës Venus). Në të dytën u tha se qyteti i Romës u themelua, dhe përfundimisht u quajt sipas Romulusit, biri i një bashkimi midis një princeshe tokësore dhe perëndisë Mars.
Të dyja mitet ndihmuan në vendosjen e romakëve si një popull i zgjedhur hyjnor, prejardhja e të cilit mund të gjurmohet përsëri në Trojë dhe në botën helenistike. Tradita romake e shihte të themeluar qytetin e Romulusit në Kodrën Palatine në atë që u bë, për Romën, ‘Viti Një’ (ose 753 para Krishtit në kalendarin e krishterë të Perëndimit). Gërmimet arkeologjike në kodër kanë gjetur vendbanime që datojnë që të paktën në vitin 1000 para Krishtit. /bota.al
