Ndërgjegja nuk është diçka për të cilën shkencëtarët duan të flasin shumë. Ju nuk mund ta shihni atë, nuk mund ta prekni, dhe pavarësisht nga përpjekjet e studiuesve të caktuar, ju nuk mund të përcaktoni sasinë atë. Dhe në shkencë, në qoftë se nuk mund të masni diçka, do ta keni shumë të vështirë për ta shpjeguar.
Por ndërgjegja ekziston, dhe ajo është një nga aspektet më themelore të asaj që na bën njerëz. Dhe ashtu si materia e errët dhe energjia e errët janë përdorur për të mbushur disa boshllëqe në modelin standard të fizikës, studiuesit kanë propozuar gjithashtu se është e mundur të marrin në konsideratë ndërgjegjen, si një gjendje të re të materies.
Që të jemi të qartë, kjo është vetëm një hipotezë, dhe që do marrë me rezerva. Por kjo është pjesë e një lëvizjeje brenda fizikë teorike dhe Neuroshkencës, që përpiqet të bashkëngjisë disa parime themelore të ndërgjegjes, në mënyrë për ta bërë atë më të dukshme.
Hipoteza u hodh për herë të parë në vitin 2014 nga kozmologu dhe fizikanti teorik Max Tegmark nga MIT, i cili propozoi se ka një gjendje të materies – ashtu si ajo e lëngshme, e ngurtë apo e gaztë – në të cilën atomet janë renditur për të përpunuar informacionin dhe për të bërë të lindë subjektiviteti, dhe në fund, ndërgjegja.
Emri i kësaj gjendjeje të propozuar të materies? Perceptronium, natyrisht.
Si e shpjegon Tegmark në studimin e tij:
“Brezat e fizikanëve dhe kimistëve kanë studiuar se çfarë ndodh, kur gruponi një numër të madh atomesh, duke konstatuar se sjellja e tyre kolektive varet nga modeli në të cilin ata janë rregulluar: dallimi kryesor në mes një gjendje të ngurtë, një lëngu, dhe një gazi nuk qëndron në llojet e atomeve, por në rregullimin e tyre.
Në këtë studim, unë hedh hipotezën se ndërgjegja mund të kuptohet si një tjetër gjendje e materies. Ashtu si ka shumë lloje të lëngjeve, ka edhe shumë lloje të ndërgjegjes.
Megjithatë, kjo nuk duhet të na pengojë nga identifikimi, përcaktimi sasior, modelimi, dhe në fund të fundit të kuptuarit e vetive karakteristike, që ndajnë të gjitha format e materies së lëngshme (ose të gjitha format e materies së ndërgjegjshme)”.
Me fjalë të tjera, Tegmark nuk po sugjeron që ka copëza fizike të perceptroniumit që ndodhen diku në trurin tuaj dhe që vërshojnë nëpër venat tuaja, por të krijuar një ndjesi të vetëdijes. Ai propozon që ndërgjegja mund të interpretohet si një model matematikor – rezultat i një serie të caktuar kushtesh matematikore. /www.bota.al
