 Në vitin 1931, matematikani austriak Kurt Gëdel, provoi dy teorema që tronditën botën matematikës në thelbin e vet, pasi së bashku ato treguan diçka mjaft dekurajuese:matematika nuk është, dhe s’do të jetë kurrë e plotë. Pa hyrë në detaje teknike, Gëdel tregoi se në çdo sistem formal (si një sistem i numrave natyrore), ka disa deklarata të vërteta në lidhje me sistemin, të cilat nuk mund të vërtetohen nga vetë sistemi.
Në vitin 1931, matematikani austriak Kurt Gëdel, provoi dy teorema që tronditën botën matematikës në thelbin e vet, pasi së bashku ato treguan diçka mjaft dekurajuese:matematika nuk është, dhe s’do të jetë kurrë e plotë. Pa hyrë në detaje teknike, Gëdel tregoi se në çdo sistem formal (si një sistem i numrave natyrore), ka disa deklarata të vërteta në lidhje me sistemin, të cilat nuk mund të vërtetohen nga vetë sistemi. 
Në thelb, ai tregoi se është e pamundur për një sistem aksiomatik të jetë plotësisht i vetë-përmbajtur, çka ishte kundër të gjitha supozimeve të mëparshme matematikore. Nuk do të ketë kurrë një sistem të mbyllur që përmban gjithçka nga matematika – vetëm sistemet që bëhen gjithnjë e më të mëdha, teksa ne përpiqemi pa sukses t’i bëjmë ato të plota. /bota.al
 
				 
					




