Pasi pushtoi Ukrainën, Vladimir Putini ka vendosur gjithashtu t’i japë vetes të drejtën të thotë se kush duhet të qeverisë vendin që ai sulmoi. Duke folur para marinarëve të një nëndetëseje me shtytje bërthamore, dhe natyrisht para kamerave të propagandës së tij, presidenti rus hodhi idenë që Ukraina të qeveriset nga një “administratë kalimtare”, nën kujdesin e OKB-së. Më pas dha një mesazh që, për fat të keq, nuk duket si një sinjal paqeje: “Ka arsye për të supozuar se do t’i eliminojmë” forcat ukrainase, deklaroi ai, duke pretenduar se trupat ruse ruajnë “iniciativën strategjike në të gjithë vijën e frontit”.
Putin e paraqiti propozimin për një “administratë kalimtare” të Ukrainës duke zgjedhur me kujdes fjalët. Pikërisht ai që shtyp çdo formë mospajtimi dhe e ka kthyer Rusinë në një diktaturë, deklaroi se kjo zgjidhje do të mundësonte zgjedhje “demokratike” dhe lindjen e një qeverie të re ukrainase, me të cilën “të nisin negociatat” për paqe. Por sugjerimi duket se është hedhur poshtë tashmë si nga sekretari i përgjithshëm i OKB-së, ashtu edhe nga Shtëpia e Bardhë.
Nga deklaratat e Putinit del qartë përpjekja për ta delegjitimuar Zelenskyn si bashkëbisedues. Putini – që nuk e ka pëlqyer kurrë kthesën drejt Perëndimit të Ukrainës pas revoltës së Majdanit – pohon se Zelensky nuk është një president legjitim sepse vitin e kaluar në Ukrainë nuk u mbajtën zgjedhje. Por nëse ukrainasit nuk mundën të shkonin në votime, kjo është sepse është në fuqi ligji ushtarak që i ndalon.
Dhe ky ligj ushtarak u vendos pikërisht sepse Putini pushtoi vendin. Më pas vijnë akuzat e pabaza për “nazizëm” që Kremlini i drejton qeverisë së Kievit. Ndër arsyetimet me të cilat regjimi i Putinit përpiqet të justifikojë këtë luftë të pajustifikueshme është pikërisht ajo për të “denazifikuar” Ukrainën: një objektiv që bazohet në një gënjeshtër dhe që i shërben Moskës për ta paraqitur agresionin e armatosur kundër Ukrainës, si një luftë mbrojtëse.
Dhe për të krahasuar ushtarët e saj me ata sovjetikë që luftuan kundër trupave naziste. Kështu, ai theksoi se “edhe pas fillimit të rendit të ri botëror, Moska gjithsesi është ofruar për të zgjidhur të gjitha çështjet në mënyrë paqësore”.
“Nën kujdesin e Kombeve të Bashkuara, me SHBA-në, edhe me vendet evropiane dhe, natyrisht, me partnerët dhe miqtë tanë, mund të diskutojmë mundësinë për të krijuar një qeveri të përkohshme në Ukrainë,” deklaroi Putini.
“Ukraina ka një qeveri legjitime dhe ajo duhet të respektohet”, iu kundërpërgjigj sekretari i përgjithshëm i OKB-së, Guterres, sipas Interfax-Ukraine.
A mos po kërkonte Putini përkrahje nga amerikanët?
Vështirë të thuhet. Sigurisht, një muaj më parë Trump e quajti Zelenskyn “një diktator që nuk është zgjedhur kurrë”, duke përsëritur një formulë të dashur për propagandën e Moskës. Por sipas agjencisë Reuters, një zëdhënës i Këshillit të Sigurisë Kombëtare të Shtëpisë së Bardhë iu përgjigj menjëherë Putinit se është Kushtetuta e Ukrainës ajo që përcakton qeverinë në Ukrainë. Edhe administrata e Trump – e cila gjithsesi po afron gjithnjë e më shumë Uashingtonin me Kremlinin – duket se ka hedhur poshtë propozimin e Putinit. Edhe më e prerë ishte “jo”-ja e drejtpërdrejtë e të interesuarit, Zelensky, i cili akuzoi kreun e Kremlinit se, me deklaratat e tij, synon të zgjasë luftën.
Ndërkohë, Rusia dhe Ukraina vazhdojnë të akuzojnë njëra-tjetrën për shkelje të marrëveshjes që synon ndaljen e sulmeve ndaj infrastrukturave energjetike. Një marrëveshje që, nëse do të zbatohej, mund t’i jepte fund bombardimeve të forcave ruse që kanë gjunjëzuar rrjetin elektrik ukrainas, duke lënë njerëzit në errësirë dhe në të ftohtë në mes të dimrit. Por edhe sulmeve me dronë ukrainas kundër rafinerive ruse. Nëse Ukraina “nuk respekton ndalimin” për të goditur infrastrukturat energjetike, “pala ruse rezervon të drejtën për të mos e respektuar atë”, ka deklaruar Kremlini.
Marrëveshja tjetër e përgjithshme që doli nga bisedimet e Riadit ditët e fundit është ajo për sigurinë e lundrimit në Detin e Zi: një marrëveshje për të cilën, sipas Kremlinit, Putini dhe Erdogan folën dje në telefon, ndërsa Ankaraja thotë se presidenti turk është shprehur i gatshëm të presë negociata të mundshme për paqen.
Për marrëveshjen mbi Detin e Zi, Moska kërkon megjithatë heqjen e disa sanksioneve dhe sot është hedhur kundër vendeve evropiane për “jo”-në e tyre, duke i akuzuar se nuk duan të “ndjekin rrugën e paqes”.
Putini shprehet në favor të “zgjidhjeve paqësore” por “jo në kurriz të Rusisë”, pohon ai. Dhe ndërkohë nuk duket i gatshëm të bëjë hapa pas për territoret e pushtuara ukrainase. Një propozim ukrainas dhe amerikan për një armëpushim “të plotë” për të paktën 30 ditë ndodhet ende mbi tryezën e tij, por presidenti rus, për zbatimin e tij, ka vendosur një sërë kushtesh. Dhe ndërkohë lufta vazhdon me të gjithë egërsinë e saj. / bota.al
