Çaikovski vuante nga depresioni dhe ishte një hipokondriak i njohur.
Ai mendonte se koka do i binte në tokë ndërsa dirigjonte. Madje mbante kokën lart me njërën dorë, ndërkohë që ndodhej para orkestrës.
Çaikovski kaloi, nga kremi i elitës muzikore në Rusi, në njeriun më të kritikuar brenda vetëm nëntë ditësh.
Çaikovski nuk pinte KURRE ujë në shishe. Ndoshta një vendim i mirë, po të kesh parasysh shpërthimin e kolerës në Rusi në atë kohë.
Në fakt, Çaikovski u diagnostikua me kolerë në 5 nëntor 1893 dhe vdiq një ditë më vonë. Megjithatë, pati zëra se kompozitori kreu vetëvrasje duke u vetëhelmuar me arsenik, që ka simptoma të ngjashme me kolerën. Kjo teori nuk është vërtetuar asnjëherë./ bota.al
