Rregjimet autoritare nuk mund të ndryshohen duke i pasuruar ato, si dhe duke lënë në harresë krimet e kryera kundër popullit të tyre

Nga Ted Cruz*

Njëzet e shtatë vjet më parë, mijëra protestues të guximshëm u mblodhën në sheshin Tiananmen të Pekinit, për të kërkuar liberalizimin politik në Republikën Popullore të Kinës. Reagimi brutal i Partisë Komuniste ishte dëshmia e qartë, se ndërveprimi me ekonominë kapitaliste nuk do të rezultonte automatikisht në ndërmarrjen e reformave politike.

Partia Komuniste, shumë e lumtur për të mbledhur përfitimet financiare që i ofroi Perëndimi, nuk pranoi megjithatë të heqë dorë nga pushteti i saj autoritar. Situata mbërriti kulmin në pranverën e vitit 1989, kur në ditën e zisë për vdekjen e reformatorit Hu Jaobang, populli kinez u përpoq të marrë në duart fatin e veta. Kërkesat e tyre qenë të thjeshta: