Besimi është si një urë kristali e brishtë dhe transparente që mban jetën tonë. Është e mundur që ju keni shpenzuar shumë kohë dhe përpjekje për ta ndërtuar atë, prandaj është shumë i çmuar.
Sidoqoftë, megjithë ka merituar aq shumë punë dhe kaq shumë lumturi, shpesh shkatërrohet brenda disa sekondash nga neglizhenca jonë, egoizmi dhe qëndrimi i pakujdesurk. Kur një ndjenjë aq e rëndësishme sa besimi bie, diçka brenda nesh humbet.
Kjo është për shkak se gënjeshtra vë në pikëpyetje një mijë të vërteta dhe ne madje vëmë në dyshim veten tonë, për përvojat që i kemi ndjerë tërësisht të sinqerta.
Gënjeshtra ka këmbë shumë të shkurtra dhe krahë shumë të gjata.
Edhe nëse gënjeshtra mund të arrijë kufij të paparashikuar, e vërteta gjithmonë përfundon duke dalë në sipërfaqe. Siç themi, është më e lehtë për të kapur një gënjeshtar sesa një njeri të çalë, sepse fjalët dhe veprimet e tij nuk përkojnë.
Sidoqoftë, fakti që gjithçka bie nën peshën e vet, nuk do të thotë që goditja nuk do të jetë tronditëse dhe e dhimbshme. Në të vërtetë, e kundërta është e vërtetë, dhe gënjeshtra dhe tradhëtia zbulohen herët a vonë.
Përgjegjësia e mendjes
Është e zakonshme ta dëgjosh këtë: “nëse më gënjen një herë, është faji yt, por nëse më gënjen për së dyti, është faji im”. Fakti është se kjo deklaratë ka shumë të vërteta, por është gjithashtu e nevojshme ta shikojmë me kujdes.
Domethënë, ideja është që ne të mësojmë nga gabimet tona dhe të mos i përsërisim ato, por në fund nuk duhet të ndihemi fajtorë që mashtrhemi. Si mund të marrim përgjegjësinë për atë që bëjnë të tjerët?
Megjithatë, ka të ngjarë që kjo ju ka munduar më shumë se një herë, duke ju bërë të ndiheni budallenj se keni rënë në rrjetet e dikujt që “ishte tashmë përpara jush në mashtrim”. Në këtë kuptim, është shumë e lehtë lidhja e fakteve kur shtëpia tashmë ka rënë dhe është e copëtuar.
Si të kapërcesh gënjeshtrat dhe tradhëtimin
Siguria, hapja, sinqeriteti dhe besnikëria në marrëdhëniet tona janë një shtyllë themelore për të mbështetur rritjen tonë. Megjithatë, dyshimet, mosbesimi dhe gënjeshtra nuk bëjnë asgjë, por na dëmtojnë, na djegin dhe na helmojnë.
Prandaj, megjithëse mosbesimi shkurton fijet e thella brenda nesh, të gjithë jemi në gjendje ta kapërcejmë atë. Është normale që përballë këtyre situatave dyshimi rritet dhe, bashkë me të, mosbesimi, por kjo nuk duhet të përfaqësojë një mundësi për të mos u besuar të tjerëve.
Nga momenti që ndodhemi në këtë situatë të padëshirueshme më shumë se një herë, duhet ta kuptojmë se është një mundësi për t’u rritur si person dhe për të zgjedhur më mirë njerëzit rreth nesh.
Mendja është e mrekullueshme!
/ MeB
