Berlin, 27 qershor 1932. Në brendësi të stadiumit “Grunevald”, 120 mijë persona dëgjojnë një dialog të çuditshëm. Eshtë një përplasje me fjalë mes një ushtaraku dhe një fetari, me një zë që pyet: “Kush është përgjegjës për mjerimin tonë?” dhe një kor që përgjigjet njëzëri: “Sistemi!”. “Dhe kush është prapa sistemit?” vazhdon zëri. “Hebrenjtë”, përgjigjen po njëzëri të pranishmit. Dialogu vazhdon pak a shumë kështu: “Çfarë është për ne Adolf Hitleri?”. “Një fe”. “Po tjetër?”. “Shpresa jonë e vetme”. Në fund, zëri thërret “Gjermani!”. Dhe i gjithë stadiumi përgjigjet: “Zgjohu!”

Në këtë pikë, i pritur si një hyjni nga spektatorët pothuajse në gjendje trance, shfaqet në skenën në qendër të stadiumit një burrë. Çdo gjest i tiji imitohet nga turma, sikur të ndodheshin para një pasqyre: nëse ai përkulet përpara, edhe publiku përkulet përpara; nëse ngërdheshet, i gjithë stadiumi e përsërit; nëse thërret që ai është zgjidhja e të këqiave të Gjermanisë, të pranishmit e besojnë. Ai person quhet Adolf Hitler…

[real3dflipbook id=”544″]