Në Tokë, skeleti i njeriut duhet ta mbrojë trupin prej kolapsit gravitacional, ditën dhe natën. Por në hapësirë, graviteti nuk i shtyn më disqet e shtyllës kurrizore dhe kështu ajo rritet me 4 cm. Një skelet i fortë është i panevojshëm në hapësirë, kështu që trupi i eleminon gradualisht mineralet brenda tij. Kockat bëhen të brishta dhe tkurren. Mungesa e dritës së diellit vetëm e forcon këtë proçes. Pas nëj periudhe maksimumi katër vite me gravitet zero, kockat do të thyheshin edhe me shtypjen më të vogël. /Bota.al
