Seria: 10 Teori të diskutueshme prapa tragjedive në kohë lufte
Midis marsit dhe dhjetorit të vitit 1971, rreth 2-3 milionë civilë u vranë në Bangladesh (i njohur si Lindja e Pakistanit në atë kohë), gjatë Luftës së tij të Çlirimit nga Pakistani. Kur forcat e armatosura pakistaneze u futën brenda, ata masakruan miliona vetë dhe zhvendosën edhe më shumë. Këto mizori kaluan të pakontrolluara deri sa India luftoi përsëri në anën e Bangladeshit, duke e detyruar Pakistanin që të dorëzohet dhe të njohë pavarësinë e kombit të vogël.
Një studiuese në Universitetin të Oksfordit me emrin Sarmila Bose, megjithatë, ka deklaruar se shumë nga krimet e kryera nga Pakistani janë ekzagjeruar. Në librin e saj, ajo gjithashtu pohon se shumë fakte rreth luftës janë shtrembëruar dhe se disa elementë në kampin e Bangladeshit ishin po aq fajtorë. Ajo e mbron kërkimin e saj nga ata të cilët thotë se e shohin si një “tradhëti”, duke deklaruar se këta persona thjeshtë nuk ndihen “rehat me të vërtetën”.
Sipas një raporti tjetër, fëmijëve në Pakistan, në vitet e formimit janë duke u mësuar “Hocus Pocus”-in (Pocusit i punoj një rreng). Pjesa më e madhe e asaj që është mësuar në shkollë në lidhje me luftën janë teoritë e komplotit, pa përmendur këtu mizoritë e kryera nga ushtria pakistaneze. Disa tekste përmbajnë fragmente në lidhje me një grup të trilluar prej 10 milionë hinduve që jetojnë në Lindjen e Pakistanit, që u tha se ishin spiunë të Indisë, për të forcuar pozitën e saj ekonomike në rajon. Mësimet të tjera u tregojnë studentëve në lidhje me një “komplot global” midis Indisë, Rusisë, dhe Shteteve të Bashkuara, që do të bashkohen kundër Pakistanit.
