Mark Amaru Pinkham

Zbulimi në vitin 2001, në Librarinë e Vatikanit, i Pergamenit të Chinonit, ka sjellë një nivel shpagimi për Kalorësit Templarë. Ai nuk i zhvesh nga “aktivitetet heretike”, të cilët ishin krejtësisht gnostikë për nga natyra, dhe zbulojnë ndikimet joanite dhe sufite tek Kalorësit. Por ai i shfajëson nga këta “krime”.

Historia e Pergamenit

Kur Papa Klementi V mblodhi shumë prej Kalorësve Templarë të akuzuar në rezidencën e tij në Poitier, Francë, për të vendosur mbi të vërtetën e akuzave kundër tyre për herezi, disa prej kalorësve të rangjeve më të larta, duke përfshirë Mjeshtërin e Madh Jacques de Molay, ndërruan drejtim dhe shkuan në Chinon, atje ku u takuan me tre kardinalë.

Takimi i tyre i mëpasshëm në Chinon – duke përfshirë rrëfimet e Kalorësve si dhe një shfajësim total të tyre nga ana e Kishës – rrëfehet në tekstin e Pergamenit të Chinonit.

Pergameni i Chinonit është tejet eksplicit në zbulimin që De Molay dhe kalorësit e tjerë të rangjeve të lartë, të marrë në pyetje prej kardinalëve, u rrëfyen në lidhje me akuzat që u bëheshin atyre, duke përfshirë sodominë, denoncimin e Jezusit, puthjet e paligjshme, përdhosjen dhe pështyrjen e Kryqit, si dhe adhurimin e një koke.

Pergameni thotë: