I vendosur afërsisht 5 kilometra në veriperëndim të Persepolit, kryeqyteti i Perandorisë së lashtë Persiane, Naqsh-e Rustam (që do të thotë Froni i Rustamit) është një nekropol i lashtë për katër sundimtarë Akamenidë dhe familjet e tyre, nga shekulli i pestë dhe i katërt para Krishtit. Përveçse ishte një nekropol mbretëror, Naqsh-e Rustam u bë një qendër e madhe flijimesh dhe festimesh për Sasanianët, midis shekullit të tretë dhe shekullit të shtatë.
Varret i përkasin mbretërve Akamenidë dhe njihen në vend si “kryqet persiane”, për shkak të fasadës së varreve, që i ngjan një kryqi. Hyrja për në secilin varr është në qendër të çdo kryqi, i cili hapet në një dhomë të vogël, ku mbreti shtrihet në një sarkofag. Rrezja horizontale e secilës prej fasadave të varrit besohet të jetë një kopje e hyrjes së pallatit në Persepolis.
Varret janë dhoma varrimi të gdhendura në anën e shkëmbinjve.
Ai konsiderohej një vargmal i shenjtë në periudhat Elamite.
Varret njihen nga vendasit si “kryqet persiane”, për shkak të formës së fasadave të varreve.
Ata janë të gjithë në një lartësi të konsiderueshme mbi tokë.
Varri i Darit I.
Varri më i vjetër i atribuohet Darit I dhe tre pasardhësve të tij, në bazë të provave indirekte stilistike.
Varri i Kserksit I. / Bota.al
