Çfarë do të thotë të jesh bujare? Sipas fjalorit, bujaria tregon altruizmin, gatishmërinë për të falur, fisnikërinë e shpirtit. Por kur është kthyer në një sakrificë të vërtetë?
Njerëzit që japin shumë, madje pa marrë asgjë në këmbim, janë sigurisht bujarë. Një cilësi shumë e rëndësishme, e cila karakterizon disa individë që nga lindja dhe që tek të tjerët rritet me kalimin e kohës, ushqyer nga pjekuria dhe përvoja. Kultivimi i bujarisë na mëson të mos mendojmë vetëm për përfitimin tonë personal, të kuptojmë se komuniteti është i çmuar, ashtu si dhe bashkëpunimi dhe se një jetë që është shumë individualiste rrezikon të mbyllet në vetvete, duke na bërë të lumtur vetëm në dukje.
Megjithatë, kur një person bëhet shumë bujar, mund të harrojë vetveten. Nëse kjo nuk e shqetëson, sigurisht që nuk është problem, por në të kundërtën e bën të ndihet e lodhur, e trishtuar, ndoshta po sakrifikon veten me tepri. Në këto raste, ndodh që bujaria i hap rrugë një qëndrimi krejtësisht të ndryshëm, shumë më të mbyllur. Kjo ndodh kur, duke kapërcyer kufijtë e vet, personi bujar i shpërdoron energjitë, duke u gjendur në një gjendje të paaftësisë për të dhënë.
Në disa raste, mund të ndërhyjë frika e marrjes, e cila është më e përhapur se sa besohet, për shkak të kufizimeve të ndryshme. Pranimi nuk perceptohet si diçka pozitive, por negativisht, duke shkaktuar ndjenja të fajit. Në këto rrethana, bujaria mund të dëmtojë, sepse, ndoshta, ajo është e lidhur me bllokime psikologjike të llojeve të ndryshme.
Bujaria rezulton të jetë e dëmshme edhe kur është për shkak të pamundësisë për të thënë jo. Gjithmonë është ndjenja e fajit që kushtëzon personin që tenton të pranojë gjithçka, pa mohuar kurrë, edhe kur dëshiron. Por në këtë mënyrë energjitë zhduken, duke i bërë të sakrifikojnë identitetin dhe vullnetin e tyre, që në fakt meritojnë respekt dhe konsideratë.
Në fund të fundit, bujaria në vetvete nuk është e gabuar dhe është, me të vërtetë, e rëndësishme ta kultivoni atë ngadalë, sepse është një cilësi që mund të mësohet, jo domosdoshmërisht e lindur. Megjithatë, ka kufizime që nuk duhet të tejkalohen, sepse nëse është e drejtë t’i kushtohet vëmendje të tjerëve, është po aq e rëndësishme të mos harrosh plotësisht veten. / bota.al
