Nuk jemi vetëm ne të rriturit që ndeshemi me shqetësimet dhe frikërat, edhe fëmijët janë po ashtu. Psikologët thonë se shqetësimet e tyre ndryshojnë në varësi të moshës, apo stadit të zhvillimit. Prindërit mund ta vënë re më mirë se një fëmijë i tyre mund të jetë më i qetë, ndërsa tjetri më në ankth. Disa janë qaramanë, disa të tjerë jo. Por për çfarë shqetësohen më tepër fëmijët? Më poshtë keni të listuara arsyet e frikërave dhe shqetësimeve të tyre, në varësi të grupmoshave përkatëse.
0-2 vjeç
Fëmijët nga 0 deri në 2 vjeç kanë frikë nga të ndenjurit vetëm, pa prindërit pranë, nga zhurmat e larta, si dhe nga nxitja “e ashpër” prej të tjerëve përreth për të ruajtur ekuilibrin ndërsa hedhin hapat e para.
3-5 vjeç
Fëmijët e kësaj grupmoshe kanë frikë nga të ndenjurit vetëm në errësirë, si dhe nga njerëzit me veshje të errëta. Nëse lihen në një mjedis të errët, ata do të qanin e do të bërtisnin papushim, derisa prindërit të vinin pranë tyre.
6-11 vjeç
Fëmijët ndërmjet 6 dhe 11 vjeç kanë frikë nga të ndenjurit vetëm në shtëpi. Ata shqetësohen tejmase nga refuzimi i të tjerëve përreth tyre, si dhe nga diçka e keqe që mund të jetë duke i ndodhur personave që kanë rëndësi në jetën e tyre.
Adoleshentët (12 vjeçarë e më sipër)
Frikërat dhe shqetësimet në këtë grupmoshë janë disi më komplekse. Adoleshentët shqetësohen për imazhin e tyre, për performancën apo rezultatet në shkollë, si dhe për t’u hapur me prindërit. E kanë tepër të vështirë të flasin me prindërit për problemet që kanë dhe kjo gjë shpesh bëhet burim konflikti mes të dyja palëve. Gjëja më e mirë që mund të bëjnë prindërit në këto raste, është të flasin me qetësi me fëmijën e tyre adoleshent dhe t’u tregojnë se do të jenë aty për ta, sa herë që ata të kenë nevojë. / bota.al
