Rusia në fund të shekullit 19 dhe në fillim të shekullit të 20 ishte një perandori masive që shtrihej nga Polonia në Paqësor. Në vitin 1914, vendi kishte rreth 165 milionë banorë, që përfaqësonin një gamë të gjerë të gjuhëve, feve dhe kulturave. Sundimi i një shteti të tillë të madh, nuk ishte i lehtë, veçanërisht pasi problemet afatgjata brenda Rusisë e shkatërruan monarkinë e Romanovëve. Në vitin 1917, kjo gjendje prodhoi përfundimisht një revolucion, duke e shembur sistemin e vjetër.
Ndërkohë që pika e kthesës për revolucionin pranohet gjerësisht se ishte Lufta e Parë Botërore, revolucioni në fakt nuk ishte një nënprodukt i pashmangshëm i luftës dhe ka shkaqe afatgjata që janë po aq të rëndësishme për t’u ditur.
VARFËRIA E FSHATARËVE
Në vitin 1916, tre të katërtat e popullsisë ruse përbëheshin nga fshatarë që jetonin dhe punonin në fshatra të vegjël. Në teori, jeta e tyre ishte përmirësuar në 1861, vit para të cilit ata ishin shërbëtorë që ishin në pronësi dhe mund të tregtoheshin nga pronarët e tyre të tokës. Në vitin 1861 …
