Një nënë mund të jetë kështu vetëm nëse ndjen para së gjithash se është një grua.
Shpesh ndodh të humbasë, sidomos kur njeriu bëhet për herë të parë nënë, përvoja e të qenit gjithashtu femër dhe kjo çon në një mungesë qetësie, konfuzion dhe trishtim. Të jesh në gjendje të ruash këtë identitet femëror është e vështirë, linja e demarkacionit nga njëra anë dhe identitetit nga ana tjetër është shumë e hollë, shoqëria jonë, nuk na ndihmon për këtë. Një nënë e dashur është një grua e dashur, një nënë e kuptueshme është një grua e kuptueshme … nuk është e mundur të ndash dy identitetet. Një nënë e përshtatshme është një grua që ka arritur të mbajë fort feminilitetin e saj, që të mos humbasë.
Me këtë unë absolutisht nuk dua të them se një nënë gjithmonë duhet të jetë e veshur me gjërat e fundit, që ajo duhet të ketë kohë për të dalë përditë me miqtë e saj, që ajo duhet të krihet çdo ditë edhe nëse sapo ka kaluar natën pa gjumë dhe nuk ka asnjë dëshirë për ta bërë këtë. Ky nuk është feminiliteti për të cilin flas, ky është feminiliteti i televizionit, është një feminilitet sipërfaqësor dhe jo i vërtetë.
Gruaja për të cilën flas është një grua në shpirt, është ajo grua që mund të veshë një veshje të zakonshme, por nxit elegancën dhe forcën, është ajo grua që pyet veten, që qan, sepse dëgjon vetë emocionet dhe dëshiron t’i kuptojë ato, është gruaja që arrin të hyjë në kontakt me natyrën, me erën, pemët dhe kafshët, ajo është gruaja që lë intuitën e saj të lirë dhe udhëhiqet nga vete ajo.
Për fat të keq, po, kemi humbur kaq shumë tipare të kësaj gruaje, pak i kanë vjedhur ato prej nesh, pak i kemi lënë të shkojnë. Por gjithmonë mund t’i marrim ato përsëri! Dhe mundësia për ta bërë këtë jane fëmijët tanë.
Kur një grua bëhet një nënë, ajo ka këtë mundësi të madhe për shpengim. Ajo mund të luajë lojën dhe të rilindë me fëmijën e saj ose të qëndrojë mënjanë dhe të jetojë me këtë mungesë të madhe.
Në rastin e parë ekziston një shpërthim i vërtetë dashurie: gruaja, që në shtatzëni, arrin të hyjë në një marrëdhënie me kozmosin, bashkon me të, nxjerr energji prej saj dhe e heq atë. Sapo lind ajo e konsideron fëmijën e saj një mjeshtër të jetës dhe përpiqet të nxjerrë nga misteri i saj çdo pjesë të mençurisë. Lëvizjet e saj të vogla dhe të hutuara nuk bëhen të dukshme, por bartës të historisë së njerëzimit, mesazhet e saj të jetës, sytë e saj pasqyrë e së vërtetës. Gruaja që bëhet nënë nuk e lejon veten të shpërqendrohet nga bota rreth saj, ajo ndjek instinktin e saj. Së fundi ajo e ka rifituar atë duke qenë një grua dhe nuk dëshiron të bëjë pa të. Çdo hap i vogël i fëmijës suaj është një moment për të festuar dhe adhuruar, është një ritual për të festuar.
Në rastin e dytë gjithçka është më e vështirë … ne nuk jemi më gra, por vetëm nënat. Ne kemi humbur instinktet tona, ne jemi gjithmonë në kërkim të një opinioni të jashtëm, nuk mund të llogarisim më veten. Ne jemi lehtësisht të hutuara dhe nuk mund ta vendosim veten në kontakt me shpirtrat e natyrës, nuk e besojmë, nuk i besojmë vetes. Fëmija që kemi sjellë në botë është një njeri i vogël për t’u kujdesur, jo një mësues që duhet ndjekur, nuk mund ta shohim atë si mësues. Ky zë i vogël brenda nesh që dëshiron të na dalë dhe të na udhëheqë është gjithmonë, çdo herë, i mbytur nga frika jonë, nga frika jonë për të bërë gabime. Ne nuk ndihemi si gra dhe nuk mund të jemi as nënat.
Çfarë duhet të bëni?
Le të marrim përsëri feminilitetin tonë, le ta rimarrim atë. Nuk ka nevojë që të ketë një fëmijë për ta bërë këtë udhëtim. Zhdukni frikën dhe nxirrni vullnetin tuaj. Vullneti i femrave është një shpërthim i jetës që është i paimagjinueshëm, ai qëndron në secilën prej nesh dhe është gati të dalë dhe të shpërfaqet: vetëm ka nevojë për një shkundje nga ne.
Ringjallni dëshirat tuaja të fjetura, le t’ju udhëzojnë … ato do t’ju tregojnë rrugën. Besoni veten dhe atë që ndjeheni, udhëhiquni nga idealet tuaja, kthehuni në dashuri pa pasur nevojë, duke jetuar të tashmen pa menduar për të kaluarën ose të ardhmen, zhytuni në thjeshtësi, braktisni të tepërtat, mos humbni trenin, ushqeni kuriozitetin … me të vërtetë jetoni!
Provoni, shijoni edhe një pjesë të vogël të këtij udhëtimi dhe kanalet tuaja femërore do të lulëzojnë përsëri: ju duhet të qëndroni në natyrë sa më shumë që të jetë e mundur, ju mund të keni njohuri të shkëlqyera, do të jeni më paqësorë me partnerin tuaj ose fëmijët tuaj.
