Njëherë, një njeri gjeti një flutur që po fillonte të dilte nga fshikëza. Ai u ul dhe e vëzhgoi fluturën për orë të tëra pasi luftoi për të dalë jashtë përmes një vrime të vogël. Pastaj, papritmas ndaloi dhe dukej sikur ishte ngecur.
Prandaj, njeriu vendosi të ndihmonte fluturën që të dilte jashtë. Ai mori një palë gërshërë dhe preu pjesën e mbetur të fshikëzës. Atëherë flutura doli me lehtësi, edhe pse tashmë kishte një trup të fryrë dhe krahë të vogla, të thara.
Njeriu nuk mendoi fare, dhe ai qëndroi aty, duke pritur që krahët të zmadhoheshin për të ndihmuar fluturën. Megjithatë, kjo nuk ndodhi kurrë. Flutura kaloi pjesën tjetër të jetës e paaftë për të fluturuar, duke u zvarritur me krahë të vegjël dhe një trup të fryrë.
Megjithë zemërmirësinë e njeriut, ai nuk e kuptoi se fshikëza kufizuese dhe lufta e nevojshme nga flutura për të dalë jashtë, ishin mënyra e Perëndisë për të detyruar daljen e lëngut nga trupi i fluturës në krahët e saj, për t’u përgatitur për të fluturuar sapo të ishte e lirë.
Betejat tona në jetë ndihmojnë për të zhvilluar pikat tona të forta. Pa vështirësi, ne kurrë nuk rritemi dhe bëhemi më të fortë, prandaj është e rëndësishme që të përballemi me sfidat tona dhe të mos mbështetemi në ndihmën e të tjerëve gjatë gjithë kohës.
/ bota.al
