Teksa po e shkarkojmë gjithnjë e më shumë të jetën tek pajisjet elektronike, a mos jemi duke e shkatërruar vetë kujtesën tonë të brendshme?

Nga Sophie McBain

Unë nuk e mbaj mend numrin e telefonit të bashkëshortit tim, apo adresën e mikut tim më të mirë. Kam harruar ditëlindjen e kushëririt tim, datën kur vdiq gjyshi. Kur shkruaj, mbaj të hapura paktën një duzinë tabelash faqesh internet, për të parë emrat dhe faktet që cilat duhet të jem lehtësisht në gjendje t’i kujtoj. Ka kaq shumë gjëra, të cilat unë nuk i di më, gjëra të thjeshta që kanë rëndësi për mua në aspektin praktik dhe personal.

E megjithatë gjërat zakonisht shkojnë mirë. Përveç disa rasteve, kur bateria e telefonit është tërësisht e shkarkuar pikërisht në një moment vendimtar, apo ditën kur aksidentalisht e zhyta telefonin në një filxhan me çaj të nxehtë, ose një mbrëmje kur më vodhën kuletën, nuk më është dukur se ka rëndësi që kam shkarkuar shumicën e kujtesës sime tek disa pajisjeve elektronike…