Na ishin një herë përbindëshat … Monsta në pamje të parë “të lumtura” dhe monstra që prekin korda të pakohë. Korda që sot ne i dëgjojmë të rezonojnë në tri “lloje” përfaqësojnë “monstra”, me të cilat kemi të bëjmë, drejtpërdrejt ose tërthorazi, çdo ditë: vampiri, zombie dhe Mister Hyde. Ne jemi të rrethuar nga vampirë, zombie dhe Mister Hyde. Simbolikisht, ata mbulojnë një pjesë shumë të madhe të botës së sotme.
Fillojmë nga figura e vampirit. Vampirt, në përmbledhjen e tij të personazheve të caktuara dhe në të njëjtën kohë manifestuar në forma të pafundme, paraqet llojin e njeriut që “thith” jo aq shumë gjak (metaforë), se sa energjitë e individëve, në një shoqëri tashmë me mbrojtje imunitare shumë të ulët, e dobësuar nga pasiguritë dhe marrëzitë dominuese. Vampiri është “miku” që ju zhyt në histori të pafundme në lidhje me problemet e tija, ndoshta të parëndësishme, duke të penguar që të shprehesh, apo edhe të ankimohesh, sepse ndoshta ke shumë më të drejtë.
Por vampiri është edhe ai që ju premton të merrni pjesë në “projekte”, që më pas zvarriten pa fund dhe që rezultojnë në kalim kohe për të, ndërsa për ata që vuajnë pasojat, duke shpenzuar kohë dhe përpjekje, një tharje e mirëfilltë e energjive. Ne të gjithë përjetojmë situata “vampirizmi të marrëdhënieve” sa herë që jemi të detyruar të kemi të bëjmë me individë që “thith” energjinë e mbetur që kemi.
Shën Agustini, një nga mendjet më të mprehta të Perëndimit, thoshte se “e keqja është humbja e kohës”.
Këtu, “vampiri” i përditshëm, ai që hasim (në rrugë, në vendin e punës, por edhe në shtëpi) dhe që kafshon orët që kemi në dispozicion dhe i shteron ato, është ndoshta figura më shqetësuese dhe në të njëjtën kohë e lehtë për t’u përballur përditë. Edhe këtu, kinemaja dhe letërsia nga e cila ajo buron krijon një funksion katarsisi. Sa Nosferatu të panjohur takojmë çdo javë? Dhe si t’i njohim para se të “na thithin gjakun” (energjinë jetësore)? /bota.al
