Nga Maxim A. Suchkov

Në vitin 2015, Moska vendosi një preceden të rëndësishëm në politikën e saj të jashtme, kur nisi një operacion në shkallë të gjerë, jashtë asaj që e Rusia e cilëson si “oborrin e shtëpisë”. Aktiviteti i Moskës në Lindjen e Mesme ka qenë në rritje gjatë viteve të fundit, por vendimi i saj i fundit të shtatorit 2015 për të ndërhyrë në konfliktin sirian, ishte diçka e befasishme për shumëkënd.

Kremlini përdori operacionet e saj nga ajri dhe goditjet me raketa – të realizuara përmes pikave të sofistikuara të lëshimit dhe në një mënyrë mbresëlënëse – për të treguar se Rusia është një superfuqi moderne ushtarake dhe me një shtrirje globale. Nëse operacionet e fshehta ruse ishin për ushtrinë Asadit një lojë shkëmbyese në terren, kjo është ende një çështje që debatohet ende brenda komunitetit të ekspertëve rus. Megjithatë, përpjekjet e Moskës të koordinuara me qeveritë rajonale, si dhe sulmet me shënjestër kryesore asetet kyçe terroriste dhe grupet rebele, realizuan dy objektiva të rëndësishme politike për Moskën. Së pari, ato nxitën të gjithë lojtarët e interesuar për të hyrë në bisedime me Kremlinin, të cilat s’mund të trajtohen më si “të izoluara”…