Psikologu Herri Harlou ishte i fiksuar me konceptin e dashurisë, por në vend se të shkruante poezi ose këngë dashurie, ai kryente eksperimente me majmunët e sëmurë gjatë viteve ‘70. Një nga eksperimentet e tij kishte të bënte me futjen e majmunëve në izolim të plotë në një aparat të quajtur “pusi i dëshpërimit” (një dhomë bosh që e privonte kafshën nga çdo stimul apo socializim) – çka bënte që subjektet e tij të çmendeshin madje edhe ngordhnin urie në dy raste. Harlou i injoroi kritikat e kolegëve të tij, dhe citohet të ketë thënë:”Si mundeni t’i doni majmunët?”. Ndërkohë trajtimi i tmerrshëm i kafshëve, është cilësuar si një shtysë e fuqishme për lëvizjen për të drejtat e kafshëve, dhe dhënien fund të eksperimenteve të tilla mizore.
