Skllevërit e kujtesës në Romën e lashtë përdoreshin për të kujtuar emrat e mysafirëve në festat e prganizuara prej pronarëve të tyre. Në një shoqëri ku lidhjet personale, statusi shoqëror dhe mikpritja kishin rëndësi të madhe, ishte thelbësore për një elitë romake të mbante mend emrat e të gjithë mysafirëve dhe dinjitarëve.
Kjo ishte veçanërisht e rëndësishme në mjedise si bankete, takime politike ose shfaqje publike, ku lënia e një përshtypjeje pozitive mbi mysafirët ishte thelbësore për të ruajtur ndikimin mbi ta.
Skllevërit e kujtesës ishin trajnuar për të vëzhguar ardhjen e mysafirëve dhe për të rikujtuar emrat e tyre kur ishte e nevojshme, shpesh duke përdorur sinjale ose gjeste elegante, për të ndihmuar projarët pa tërhequr vëmendjen.
Ata mund të kishin gjithashtu detyrën për të kujtuar emrat e njerëzve nga grupe të ndryshme shoqërore, origjinën e tyre dhe rëndësinë që kishin, për t’i ndihmuar të angazhoheshin në biseda në mënyrë të përshtatshme dhe me respekt, duke siguruar që askush të mos kalonte pa u vënë re.
Ky përdorim i skllevërve të kujtesës reflektonte rëndësinë e etikës shoqërore dhe manirave të sofistikuara që priteshin në shoqërinë romake, veçanërisht mes klasave të larta. Ishte një shembull tjetër i asaj se si romakët vlerësonin kujtesën si një mjet për të ruajtur pushtetin, prestigjin dhe kohezionin social. / bota.al
