Nuk ka dyshim se nënat kalojnë shumë kur lindin një foshnje, por mënyra se si prindërimi prek baballarët shpesh injorohet …
“Si po e përballoni?” Është një pyetje e zakonshme që pyesim nënat e reja teksa përballen me sfidat që ju ka sjellë fëmija i sapolindur. Por, ndërkohë që punonjësit e shëndetësisë gjithmonë trajtojën depresionin postlinjdes tek gratë, baballarët shpesh anashkalohen.
Një studim ka zbuluar se deri në një të katërtën e të gjithë baballarëve vuajnë nga PND-ja atërore, megjithatë 65% e 2,000 burrave të pyetur, thanë se ishte e vështirë të pranoheshin problemet emocionale shëndetësore që lidhen me prindërimin.
Hulumtimi nga Ieso Digital Health, një ofrues i terapisë kognitive të sjelljes në terren, zbuloi se si mungesa e vetëdijes dhe stigma janë të dyja pengesat kryesore për etërit që kërkojnë mbështetje shëndetësore mendore.
Ndërkohë, një studim amerikan, i botuar në revistën Hormone dhe Sjellje, mbështet kërkimin që burrat kanë reagime biologjike substanciale ndaj atësisë.
“Truri i një burri ndryshon kur bëhet baba dhe madje edhe kur ai është një baba për të disatën herë”, shpjegon neurologjisti Louann Brizendine, autor i librit The Brain Male. “Niveli i tij i testosteronit do të ulet me 25%, ndërsa prolactina e tij (hormoni i prindërve) rritet me 30% për të ndihmuar atë të përshtatet me rolin edukativ të atësisë.” Krahas përjetimit të ndërrimeve hormonale, baballarët e sotëm janë nën një presion të madh për të ‘rritur’ dhe për të siguruar kujdesin emocional, financiar dhe dinjitoz për foshnjat sepse anëtarët e familjes shpesh jetojnë larg dhe gratë kanë më shumë gjasa të punojnë, shton Dr Brizendine.
“Kur familjet jetonin së bashku në të njëjtin qytet ose në afërsi dhe nënat nuk punonin, ishte krejt ndryshe për baballarët”, thotë ajo. “Shoqëria në mënyrë të konsiderueshme nënvlerëson numrin që ka një baba i ri për burrat. Familja dhe shoqëria e tij po i japin atij mesazhin se ai duhet të jetë duke marrë përgjegjësinë për familjen e tij të re. / Bota.al
