Ju mbase jeni nga ata prindër të kënaqur dhe fëmijët tuaj janë ende shumë të vegjël për t’u shpallur “luftë” dhe mjaftueshëm të rritur sa të mos qajnë gjatë gjithë natës! Nuk kalon ditë që ju të mos postoni diçka që e “meriton” të postohet në rrjetet sociale: dhëmbi i parë i fëmijës tuaj, fjala e parë, mimika e parë e çuditshme, të qeshurat etj.
Nën “ankthin” për të kapur çdo moment të fëmijës tuaj, ju e filmoni dhe e fotografoni atë me mijëra herë dhe pa e menduar shumë gjatë, i ndani ato në Facebook dhe në rrjete të tjera sociale. Dhe në një situatë të tillë është e drejtë për të thënë “mjaft më”! Dhe kjo gjë nuk thuhet vetëm për bezdisjen që mund t’u shkaktoni miqve tuaj duke u shfaqur gjatë gjithë kohës Neës Feed-in e tyre, por sepse kjo sjellje për të ndarë gjithçka, kur bëhet fjalë për minorenë, nuk mund të jetë kurrsesi një ide e mirë.
Një numër në rritje i prindërve amerikanë, në muajt e fundit, kanë filluar të heqin imazhet, videot dhe të gjitha informacionet që kishin lidhje me fëmijët e tyre nga rrjetet sociale më të njohura në botë. Sipas këtyre prindërve, arkivimi i përvojave prindërore në Facebook mund të rezultojë kundërproduktiv për një sërë arsyesh:
1- Imazhet, videot dhe informacionet (ditëlindja, festat e shkollës etj.) i ekspozojnë fëmijët tuaj ndaj çdo lloj sulmi, që vetëm me disa klikime, të njohur e të panjohur mund ta shohin shumë mirë fytyrën e fëmijës tuaj, ta dinë se çfarë bën, se kur shkon në shkollë dhe në cilin vend i ndjek kurset e tij të ndryshme.
2- Nuk dihet me saktësi se si mund t’i përdorin rrjetet sociale imazhet dhe informacionet e fëmijëve tuaj.
3- Nuk është e thënë që fëmijës tuaj mund t’i pëlqejë shumë veprimi juaj, kur edhe ai mund t’i bashkohet Facebook-ut kur të mbushë moshën e lejuar: ndoshta nuk do t’i vijë aspak mirë kur të shohë se çdo moment i rëndësishëm i fëmijërisë së tij, është në internet. Megjithëse nga njëra anë, numri i prindërve të cilët po ndërgjegjësohen mbi këtë fenomen po rritet, nga ana tjetër, numri i atyre që vazhdojnë të ndajnë çdo informacion mbi fëmijët e tyre është ende shumë i madh.
Duke u mbështetur te një studim i kryer në vitin 2011 nga Instituti i Kërkimeve Sociale i Universitetit të Miçiganit, 66% e prindërve amerikanë të lindur mes viteve ’60 dhe ’70, ndajnë pa asnjë problem jetën e fëmijëve të tyre online. Natyrisht, Facebook-u vë në dispozicion një seri instrumentesh, të cilët ndihmojnë për të ruajtur kontrollin efektiv mbi përmbajtjet e shpërndara, por disa prindër nuk i besojnë.
Duke parë se si NSA ka ndërhyrë në sistemet e mesazheve, logjika të bën të mendosh që nëse kjo prirje vazhdon të përhapet, shpejt do të dalin rrjete të reja sociale që premtojnë një privatësi të fortë, të krijuara enkas për prindër më të matur.
Pra bëni kujdes!
Mos përdorni asnjëherë emrin e fëmijëve në fotografi apo në tag-e. Në rast se dikush tjetër e bën këtë, fshijeni duke klikuar te “Remove Tag”. Në rast se ju vetë nuk keni hedhur asnjë foto të fëmijës tuaj në Facebook, por dikush tjetër përfshin emrin e tij apo të saj në një tag, kërkojini menjëherë atij personi ta heqë emrin. Për shembull, pamjet e detajuara fotografike të shtëpisë suaj, mund të kenë kaluar automatikisht në Google Earth dhe çdokush, manjakët, hajdutët, terroristët, mund t’i analizojnë ato me imtësi dhe me qetësinë më të madhe të mundshme.
“Privatësia ka vdekur. Harrojeni!”, këshillon Scott McNealy, bashkëthemelues i Sun Microsystems. Ndoshta mund të përgjigjemi dhe ta rikthejmë një pjesë të privatësisë sonë të humbur. Mund ta bëjmë këtë duke i vendosur standardet tona dhe duke i shpërndarë ato. Mund ta bëjmë duke punuar drejtpërdrejti në kompani si Facebook, për të cilat ne jemi burimi themelor i të ardhurave. Mund ta shfrytëzojmë Facebook-un për ta riformuluar atë.
Megjithatë, sado i “dëmshëm” apo jo privat të jetë Facebook-u, çdo njeri e ka vetë në dorë publikimin e të dhënave të tij apo edhe përdorimin apo jo të llogarisë së tij në Facebook. Ajo që duhet bërë është që të tentohet të ndalohen komplotet kundrejt privatësisë sonë, duke e bërë atë të padepërtueshme. Po ato teknologji në rrjete sociale, të cilat e ngushtojnë privatësinë tonë, mund të na fuqizojnë që t’i luftojmë. N.A
