Nirvana është një nga konceptet më të rëndësishme në Budizëm, Jainizëm dhe Hinduizëm, një gjendje që mund të arrihet vetëm përmes praktikave ose teknikave shpirtërore.
Nirvana konsiderohet një gjendje çlirimi nga vuajtjet ose dukka, e lidhur me ciklin e lindjes dhe vdekjes së filozofisë sramana. Është një nga konceptet më të rëndësishme në Budizëm, Jainizëm dhe Hinduizëm, një gjendje që mund të arrihet vetëm nëpërmjet praktikave ose teknikave spirituale.
Kushdo që arrin në gjendjen e Nirvanës çlirohet nga çdo vuajtje, por kjo kërkon një përpjekje të mundimshme, një udhëtim të gjatë shpirtëror që synon çlirimin nga të gjitha lidhjet tokësore.
Pse është i rëndësishëm gjendja e Nirvanës në Budizëm?
Nirvana është një gjendje shumë e rëndësishme në budizëm pasi thyen ciklin e samsaras, i cili përjetëson gjendjen tonë të vuajtjes përmes rimishërimit dhe efekteve të karmës.
Gjendja e Nirvanës është e barabartë me çlirimin absolut, pasi dikush del nga cikli i lindjes dhe vdekjes. Borxhet karmike shlyhen përgjithmonë dhe njeriu mbetet i pastruar nga çdo lloj dhimbjeje.
Është çlirimi përfundimtar i lakmuar drejt të cilit përpiqen ata që praktikojnë Budizmin, Jainizmin ose Hinduizmin. Mund të thuhet se Nirvana është një portë për paqen e plotë, që nuk i nënshtrohet më faktorëve të jashtëm.
Në një kuptim më të gjerë, kjo fjalë ndonjëherë përdoret për të përcaktuar dikë që ka arritur të kapërcejë veten ose ka dalë nga një situatë veçanërisht e ndërlikuar. Çdo rrethanë apo emocion negativ që gjeneron siklet të brendshëm është një pengesë për lumturinë. Nëpërmjet Nirvanës, ne e çlirojmë shpirtin tonë nga kjo robëri dhe gjejmë plotësinë e ekzistencës.
Si arrihet çlirimi?
Rruga drejt Nirvanës është një udhëtim individual për të zbuluar të vërtetën absolute, nuk është një destinacion për të arritur. Për të arritur një gjendje të çlirimit të plotë, duhet të heqësh dorë nga të gjitha llojet e lidhjeve dhe dëshirave materiale. Në fakt, lidhja gjeneron vuajtje.
Një qenie është e lirë kur kapërcen atë që e mban të lidhur, siç ndodh me ndjenjat negative. Më pas njeriu përjeton një moment lumturie; nuk do të jetë më e nevojshme që cikli i jetës dhe vdekjes të vazhdojë, sepse të gjitha borxhet e karmës janë shlyer.
Megjithatë, nuk mund të përkufizohet Nirvana. Të bësh këtë do të thotë ta përshtatësh atë me situatën tonë botërore ose kulturore. Arritja e saj kërkon një udhëtim meditues që na bën të hyjmë thellë në trupin dhe mendjen e ndërlidhur ngushtë.
Nirvana sipas psikologjisë
Nga pikëpamja e psikologjisë, Nirvana korrespondon me një gjendje qetësie, të pajtimit me veten, të braktisjes së konflikteve. Një gjendje në të cilën mungesa e tensionit psikik nuk çon në një ulje të reflekseve shqisore, por më tepër në stabilitet emocional.
Nuk është në të vërtetë një koncept psikologjik sepse i përket një dimensioni tjetër, besimit dhe jo shkencës. Megjithatë, një pikënisje e mirë për reflektim mbetet, përkufizimi i një gjendje që të aspirojmë, të rimbushim veten me energji dhe të ndërtojmë një ndryshim.
Në të njëjtën kohë, ideja na fton të marrim parasysh rolin motivues ose zhgënjyes të dëshirave, në varësi të gjendjes sonë emocionale. Një dëshirë mund të jetë një gur që na tërheq poshtë nëse e shikojmë me pesimizëm ose një ngarkesë energjie nëse kalërojmë krahët e optimizmit. / bota.al
