URTESIA E TE MEDHENJVE / Fjalë të ndjera nga Balzaku
24/02/2017
1 minute read
Zemra e një nëne është një humnerë e thellë, në fundin e të cilës do të gjesh faljen
Një grua e njeh fytyrën e njeriut që dashuron, ashtu si marinari njeh detin e hapur
Një bashkëshort i mirë nuk shkon kurrë të bjerë për të fjetur i pari natën dhe nuk zgjohet kurrë i fundit në mëngjes
Lumturia e një nëne është si një rreze drite, ajo ndriçon të ardhmen, por reflektohet gjithashtu në të kaluarën, në formën e kujtimeve të bukur
Shumica e bashkëshortëve më kujtojnë një orangutang që përpiqet t’i bjerë violinës
Kur gratë na dashurojnë, ato na falin për gjithcka, edhe për krimet tona; kur nuk na dashurojnë, nuk na njohin meritën për asgjë, as edhe për virtytet tona
Dashuria është poezia e shqisave
Kur zhytemi në thellësitë e kënaqësisë, ne nxjerrim lart më shumë llum, se sa perla
Ndoshta virtyti nuk është asgjë më shumë, se sa mirësjellja e shpirtit
Prapa cdo pasurie të madhe, fshihet një krim i madh
Pasioni është humaniteti universal. Pa të, feja, historia, romanca, arti do të ishin të kotë
Një burrë është një krijesë e gjorë, krahasuar me një grua
Vetmia është e mirë, por gjithësesi të duhet dikush, që të të thotë se vetmia është e mirë
Mencuria është kuptimi i atyre gjërave hyjnore, tek të cilat shpirti ngjitet përmes dashurisë
Në atë kohë, vetëvrasja ishte në modë në Paris: e cfarë celësi më të përshtatshëm mund të kishte, për të zbërthyer misterin për një shoqëri skeptike?
Armiqtë tanë më të mëdhenj janë të afërmit tanë. Mbretërit nuk kanë vëllezër, nuk kanë bij, nuk kanë nëna!
