Iluminimi është një koncept që shpesh diskutohet në kontekste spirituale, veçanërisht në budizëm dhe tradita të tjera. Në traditën Zen, iluminimi lidhet me zbulimin e aspekteve të jetës që shpesh mbeten të padukshme për ne. Në thelb, iluminimi është të kuptuarit e ndërlidhjes së gjithçkaje dhe unitetit thelbësor të gjithçkaje.
Ndërlidhja dhe ndryshimi i vazhdueshëm
Në një pikëvështrim të caktuar, duket sikur gjithçka ekziston e veçuar. Unë ekzistoj veçmas nga ti, dhe karrigia ku jam ulur, ekziston veçmas nga unë. Por në një nivel më të thellë, asgjë nuk është e ndarë. Gjithçka është plotësisht e ndërlidhur dhe në ndryshim të vazhdueshëm. Ky është zgjimi ndaj së vërtetës së jetës, sipas filozofisë Zen.
Keqkuptimet për iluminimin
Shpesh iluminimi shihet si diçka që ne mund ta “arrijmë.” Disa njerëz përshkruajnë përvoja të mahnitshme gjatë periudhave të gjata të meditimit, ose kur janë në tërheqje spirituale. Këto përvoja mund të duken si të ndodhura jashtë trupit tonë, dhe krijojnë iluzionin se nëse dikush i arrin këto momente, atëherë mund të konsiderohet i iluminuar. Megjithatë, tradita Zen paralajmëron se ndjekja e këtyre përvojave është e rrezikshme.
Përvoja të tilla, sado të thella, janë të përkohshme. Askush nuk jeton vazhdimisht në një gjendje të tillë të pazakontë. Edhe nëse përjeton të ashtuquajturin unitet të plotë dhe ndërlidhjen e gjithçkasë, ajo nuk mund të zgjasë përgjithmonë.
Mësimet Zen për iluminimin
Një mësues Zen bëri një seri intervistash me njerëz që kishin përvoja të iluminimit dhe botoi një libër në, pavarësisht përvojave të zgjimit shpirtëror, jeta vazhdon me detyrat e përditshme. Të cilin fokusohej në faktin se, edhe pas momenteve të iluminimit, ne duhet të vazhdojmë me jetën tonë.
Mësimi thelbësor i Zen-it është se nuk është e mundur të arrijmë një gjendje të iluminimit të përhershëm. Në vend të kësaj, ne kalojmë nga periudha të të qenit më të zgjuar shpirtërisht në periudha ku ndjehemi të hutuar dhe të zhytur në shqetësime të zakonshmërisë.
Iluminimi si veprim
Shunryu Suzuki, një mësues i rëndësishëm Zen, thoshte: “Gjithmonë bëhuni fillestarë.” Kjo frazë tregon se askush nuk është i iluminuar përgjithmonë. Ndriçimi ndodh në çdo moment të jetës kur ne veprojmë në mënyrë të ndërgjegjshme dhe të mëshirshme.
Një veprim i iluminuar do të ishte, fjala vjen, një akt i dhembshurisë dhe respektit për ndërlidhjen e gjithçkaje. Ndërsa një veprim i pailuminuar do të ishte një akt egoist ose shkatërrues.
Për këtë arsye, ndjekja e iluminimit nuk është një projekt për përmirësimin e vetes. Është një përpjekje për të qenë sa më të mëshirshëm në çdo moment, për të kryer sa më shumë veprime të iluminuara gjatë jetës.
Iluminimi, pra, nuk është një destinacion i përhershëm apo një gjendje e pandryshueshme. Është një mënyrë për të jetuar me dhembshuri dhe ndërgjegje në çdo moment. Duke njohur ndërlidhjen e gjithçkaje, ne mund të shohim qartë jetën dhe të veprojmë me dashamirësi dhe përgjegjësi. Ky është qëllimi i vërtetë i rrugës shpirtërore. / bota.al
