Kasta e samurajve u shpërbë në vitet e para të vendosjes së periudhës Meizhi (1868–1912). Edhe pse disa vendosën të rezistonin deri në fund, pjesa më e madhe e klasës “Bushi” u përshtat në shoqëri si burokratë, profesorë, gazetarë, shkrimtarë dhe njerëz të suksesshëm të bisnesit. Shumë nga ata patën arritje në botën bankare dhe industriale duke themeluar sipërmarrje të tilla si Mitsubishi. Megjithatë idealet e klasës “Bushi” mbetën të gjalla dhe u zbukuruan nga një vizion romantik i etikës së samurait që i dha një alibi ideologjike agresivitetit ushtarak nacionalist të regjimit të ri në luftën kinezo-japoneze (1894-1895) apo edhe në luftën ruso-japoneze (1904-1905). Bushizmi u shndrrua në elementin thelbësor të propagandës perandorake dhe në një doktrikë kryesore të shpirtit nacionalist që vazhdoi deri në Luftën e dytë Botërore duke ndezur nacionalizmin dhe luftënxitjen e forcave të armatosura. Shpata japoneze (Katana) mbeti një mjet zakoni në konfliktet mes oficerëve dhe filozofia e bushizmit ishte një alibi ideologjike për misionet vrasëse të kamikazëve ose të keqtrajtimit nga pala japoneze të armiqve të kapur rob apo edhe të atyre që dorëzoheshin. /bota.al
1 minute read
