Kur bëhemi prindër, të gjithë rendin duke na dhënë këshillat më të mira. Por e vërteta është se çdo përvojë është e ndryshme dhe unike, ashtu si fëmijët tanë
Nuk do të mjaftonin të gjitha fjalët në botë për të shpjeguar ato emocione të forta që shpërndahen kur bëhemi prindër. Ndjesitë ndryshojnë dhe përforcohen, më pas lihen vend për ato që ne nuk mund t’i shpjegojmë. Këtyre i shtohen shqetësimet, ankthet dhe frika se mos bëjmë gabime.
Ka gëzim dhe dhimbje, lodhje që ndodhin në mënyrë ciklike, sikur të ishim vazhdimisht në një slitë. Dhe kjo ndodh çdo ditë, me çdo zgjedhje që bëjmë për veten dhe për fëmijët tanë. Ndoshta në këto momente e gjejmë veten duke dëgjuar këshillat e padëshiruara të të tjerëve, sepse duket se kemi nevojë për to.
Ndonjëherë ne ndjekim ato këshilla, herë të tjera e lëmë veten të udhëhiqemi nga instinkti duke qëndruar gjithmonë vigjilentë, sepse frika mos bëjmë gabime pushton gjithçka dhe sepse askush nuk na ka mësuar se si të kujdesemi për një qenie tjetër njerëzore.
Me kalimin e kohës zbuluam se shumë nga frikat tona ishin të kota dhe ato alarme të ngritura nga të tjerët ishin edhe më shumë. Sepse ne nuk jemi prindër të këqij vetëm sepse zgjedhjet tona ndryshojnë nga të tjerët, sepse ajo që nuk është e mirë për edukimin e një fëmije mund të jetë e mirë për një tjetër.
E megjithatë, disa prindër priren ta shohin përvojën e tyre si universale, pa e kuptuar se secili prej tyre është i ndryshëm, siç janë fëmijët që ne rritim. Edhe edukimi që u jepet dy vëllezërve mund të jetë jashtëzakonisht i ndryshëm, megjithëse ne jemi gjithmonë të njëjtë.
Në vend të kësaj, ajo që bëhet jashtëzakonisht e dobishme është të dish se nuk duhet të heqim dorë nga afërsia e njerëzve, njohjeve të reja apo miqve më të ngushtë. Se nuk duhet të izolohemi sepse ta bësh vetëm diçka të tillë është vërtet e vështirë. Si dhe këshilla praktike, të tilla si ato që kanë të bëjnë me menaxhimin e pelenave, për shembull, ose si të përballoni një udhëtim të gjatë me një fëmijë të vogël.
Çdo gjë tjetër lë kohën që gjen. Sepse nuk do të ketë kurrë këshilla të përsosura, që përputhen me mënyrën tonë të të menduarit dhe të vepruarit, ose me atë të fëmijës tonë. Sepse çdo fëmijë është i ndryshëm, unik dhe i çmuar dhe po ashtu është përvoja e secilit prind.
