Ka plagë, të cilat nuk shfaqen në trup, por që dhembin më tepër se çdo plagë fizike. Dhuna emocionale është po aq e rëndë sa dhuna fizike, në mos më tepër. Thjesht sepse një person nuk ka vendosur dorë mbi ty, nuk do të thotë se ai person nuk është abuzues. Abuzimi është kontroll. Abuzimi është mungesë respekti. Abuzimi është dhimbje e brendshme.
Mos mendo asnjëherë se dhuna emocionale është më mirë se dhuna fizike, sepse dikush nuk ka ngritur dorë mbi ty. Nëse ti ke frikë nga partneri yt, kur ai është me nerva; nëse ke frikë se si do të reagojë ai, po qe se ti tregon mungesë respekti ndaj tij; nëse i trembesh atij në rastet kur thua diçka që ty të pëlqen, por atij jo, atëherë dije se po përjeton dhunë emocionale.
Ne duam aq shumë të ndihemi të dashuruar nga dikush, saqë ndonjëherë verbohemi dhe nuk dimë ta përcaktojmë nëse ajo që po përjetojmë është dashuri e vërtetë apo jo. Mirëpo, nëse dhimbjet emocionale të dikujt në një situatë të tillë do të shfaqeshin në trupin e tyre si plagë, ne nuk do t’i njihnim më ata. Të jetosh vetëm mund të të frikësojë si mendim, por të jesh pjesë e një marrëdhënieje të dështuar do të të lëndojë çdo ditë.
Duhet të mbash gjithmonë në mendje se ti nuk vendos të largohesh nga një marrëdhënie toksike, sepse nuk e do më personin tjetër, por sepse e do më tepër veten tënde. Është shumë herë më mirë të lëndosh zemrën tënde duke u larguar, se sa të lejosh dikë të të lëndojë në çdo moment duke qëndruar me të. Ne mund të duam shumë të ndihemi të dashuruar nga dikush, aq sa nuk mund ta përcaktojmë dot nëse ajo që po përjetojmë është dashuri apo jo, por duhet të ndalojmë me këtë gjë. Duhet të ndalemi e të mendojmë për veten dhe jetën tonë. Ne meritojmë më shumë se kaq dhe duhet të vendosim çdo gjë për të mirën tonë.
