Ndonjëherë ndodh që ajo që duhet të jetë ndjenja më e pastër, më autentike dhe e lumtur në botë kthehet në diçka që na bën të humbasim ëndrrat dhe fantazinë, që na bën të mos flemë natën dhe që na bllokon në diçka thellësisht të rrezikshme.
Por si e transformon dashuria veten në këtë mënyrë? Sepse disa gra zgjedhin të duan shumë dhe kanë një seri të tërë idealizimesh dhe ndjenjash mbi partnerin e tyre nga të cilat nuk mund të çlirohen më. Nga iluzionet se një ditë e gjithë kjo do të ndryshojë, në shpresën se njeriu që ata e duan kaq shumë, dhe mbase edhe tepër, do të kthehet në princin simpatik që të gjitha kanë dashur gjithmonë të takojnë.
Por e vërteta është se ndërsa kjo pritje e padobishme përjetësohet për muaj e vite, ose në disa raste për një jetë, disa gra qëndrojnë të ankoruara te burri i gabuar ose në atë marrëdhënie toksike me një shpenzim vërtet të rëndë energjie. Dashuria, nganjëherë, mund të krijojë varësi dhe e bën këtë në të njëjtën mënyrë si ato që njihen më shumë si varësia ndaj alkoolit dhe drogave të tjera. Robin Norwood flet për këtë mirë, dhe në thellësi, në librin Gratë që duan me tepri.
Psikoterapistja amerikane, e cila merret me varësitë, vendos ndjenjat dhe varësinë emocionale në qendër të punës së saj, të cilat, nëse nuk trajtohen si duhet, shkaktojnë shumë vuajtje.
Kështu, gratë që duan shumë e gjejnë veten të bllokuar në marrëdhënie që nuk janë aspak të kënaqshme me shpresën se mund t’i përgjigjen nevojës së madhe për dashuri, duke mos kuptuar se sidoqoftë ajo ndjenjë ushqehet nga gjithçka që nuk ka të bëjë me dashurinë pozitive dhe të lumtur.
Sërish, viktimat e kësaj varësie rezultojnë të jenë, të paktën në pjesën më të madhe, gra. Duket se fajtore është edhe një herë trashëgimia kulturore që përjetësohet sot dhe që ende e sheh gruan si një krijesë të brishtë dhe të varur, dhe në çdo rast që ka nevojë për kujdesin e një figure mashkullore.
Dhe kur hapat e zemrës zëvendësohen nga dhimbja, fiksimi dhe ankthi shumëvjeçar, ne po përjetojmë diçka që është diametralisht e kundërt me dashurinë, e cila, përkundrazi, duhet të ofrojë një ndjenjë gëzimi dhe plotësie.
Por kur një grua fillon të dashurojë tepër? Kur nuk i atribuohet vlera e duhur, kur mosbesimi shtrohet këmbëkryq dhe, ajo vetë kërkon jashtë dhe, në veçanti, te një burrë për konfirmime që nuk mund t’i japë vetes. Eshtë e qartë se në këtë pikë të gjitha logjikat në lidhje me dashurinë janë përmbysur dhe vuajtjet përgjojnë prapa qoshes, për të marrë përsipër marrëdhënien dhe viktimën e kësaj dashurie të tepërt.
