I lindur në vitin 356 para Krishtit, Aleksandri ishte një pushtues legjendar që transformoi historinë. Ai pushtoi territore të gjera dhe tregoi lidership, mendim strategjik dhe guxim të jashtëzakonshëm. Ja historia e tij:
Aleksandri lindi në Pella, kryeqyteti antik i Maqedonisë, nga mbreti Filip II dhe mbretëresha Olimpia, e cila kishte origjinë ilire. Në moshë të re, Aleksandri tregoi cilësi të jashtëzakonshme drejtuese, inteligjencë dhe pasion për të mësuar.
Aleksandri mësoi shumë nga tutori i tij, filozofi i famshëm Aristoteli dhe nga fushatat ushtarake të të atit, Filipit.
Në vitin 334 para Krishtit, Aleksandri udhëhoqi një ushtri prej 35,000 burrash përtej Helespontit në Azinë e Vogël. Ai krijoi shpejt reputacionin si një udhëheqës i shkëlqyer ushtarak, duke marrë një sërë fitoresh kundër Persëve.
Aleksandri pushtoi qytetet Miletus, Halicarnassus dhe Gordium dhe mundi ushtrinë perse në Betejën e Issusit në vitin 333 para Krishtit. Ai vazhdoi pushtimet, duke mposhtur mbretin pers Darius III dhe duke pushtuar Babiloninë dhe Suzën.
Më pas ai marshoi në Egjipt, ku u prit si çlirimtar dhe u kurorëzua faraon. Aty themeloi qytetin e Aleksandrisë dhe vazhdoi fushatën e tij, duke pushtuar territoret lindore të Persisë, përfshirë Bactrian, Sogdianan dhe Indin.
Pushtimet e Aleksandrit përfshinë tre kontinente dhe e transformuan botën. Ai futi kulturën dhe gjuhën greke në territoret e pushtuara, duke krijuar një qytetërim helenistik që zgjati me shekuj. Ai themeloi qytete, ndërtoi rrugë dhe përhapi dije.
Çfarë mund të mësohet nga jeta e Aleksandrit? Së pari, ai demonstroi aftësi të jashtëzakonshme drejtuese. Frymëzoi besnikëri dhe respekt tek ushtarët e tij dhe ishte në gjendje t’i bashkonte ata drejt një qëllimi të përbashkët.
Ai kishte një mendje të mprehtë strategjike, të aftë për t’iu përshtatur situatave në ndryshim dhe për të përdorur burimet në mënyrë efektive. Ishte i guximshëm dhe i patrembur në betejë. Udhëhiqte nga vija e parë e frontit dhe kurrë nuk kishte frikë të rrezikonte.
Një nga aktet e tij më të famshme të trimërisë e bëri në Betejën e Gaugamelës, ku ai sulmoi personalisht qendrën e persëve, duke thyer linjat e tyre dhe siguruar fitoren.
Dhe në fund, Aleksandri ishte një nxënës i përjetshëm. Ai qe kureshtar për botën dhe e kërkonte diturinë kudo ku mund ta gjente. Lexoi veprat e Homerit dhe shkrimtarëve të tjerë grekë, studioi filozofi me Aristotelin dhe u magjeps nga kulturat që ndeshi në fushatat e tij.
Një udhëheqës, pushtues dhe novator i jashtëzakonshëm.
