Ka njerëz që kanë një partner, por që ndjehen aq të vetmuar dhe të zbrazët se është sikur të mos kenë. Të tjerë, në vend që të mos presin, vendosin të ecin pranë personit të gabuar dhe, në egoizmin e tyre, nuk e lejojnë atë person të largohet, edhe nëse ata e dinë se nuk do e bëjnë atë të lumtur.
Ka njerëz që kryejnë martesa ose angazhime të shkatërruara tani, sepse ata besojnë se të qenit i vetëm është e vështirë dhe e papranueshme. Ka njerëz që vendosin të zënë vendin e dytë duke u përpjekur të arrijnë të parët, por udhëtimi është i vështirë, i pakëndshëm dhe na mbush me dhimbje dhe braktisje.
Megjithatë ka njerëz të tjerë që janë të vetëm dhe jetojnë e shkëlqejnë dhe e lënë veten të largohen nga jeta në mënyrën më të mirë. Njerëzit të cilët nuk fiken, përkundrazi, që kthehen më shumë çdo ditë. Njerëzit që mësojnë të gëzojnë vetminë, sepse i ndihmon ata të afrohen më vete, të rriten dhe të bëhen më të fortë brenda.
Këta njerëz janë ata që një ditë, pa e ditur saktësisht se kur apo pse, do të gjejnë një person në anën e tyre që i do ata me dashuri të vërtetë dhe pastaj do të bien në dashuri në mënyrën më të bukur.
Nënë Tereza e Kalkutës
